Recordaantal deelnemers clubwedstrijd CSC’45
Zaterdag 14 juli 2018 vond voor de vijfde keer de CSC’45 clubwedstrijd plaats. En dit was er één voor in de boeken! Met een deelnemersaantal van rond de 120 kinderen, een heel legioen aan vrijwilligers en als locatie de mooie turnhal van het Epke Zonderland Turncentrum moest dit wel een geweldige middag worden. En dat werd het!
In de leeftijdscategorie 4 tot en met 12 jaar deden kinderen uit zowel de gymgroepen als de turngroepen mee aan deze clubwedstrijd. Voor een aantal kinderen was dit hun allereerste wedstrijd ooit, dus hier en daar was de spanning van de gezichten te lezen en kriebelden de zenuwen flink. In kleurige turnpakjes en de haren mooi ingevlochten stonden de meisjes klaar om aan ouders, opa’s, oma’s en andere bekenden te laten zien wat ze het afgelopen jaar hadden geleerd. De jongens liepen tijdens de opmars rustig de turnhal binnen. De ene met wat meer zelfvertrouwen dan de ander, maar allemaal vol spanning wat er ging gebeuren.
De mooie turnhal van Sportstad Heerenveen sprak tot de verbeelding. Hier zijn was op zich al een belevenis. Een verende vloer, die heb je in de gymzaal niet, heel veel toestellen op verschillende hoogtes en natuurlijk de posters van onze Nederlandse turnhelden aan de muur. De spierballen van Epke Zonderland werden nog even besproken. “Die zijn héél groot, bijna net zo groot als de spierballen van mijn papa!”….
De kinderen zagen dat de tribune helemaal vol zat. De belangstelling was enorm. Er werd nog even gezwaaid naar de bezoekers, maar toen was het moment daar. De clubmiddag ging van start met een warming-up. Eenmaal opgewarmd liepen de kinderen in keurige rijtjes naar het eerste toestel, de wedstrijd kon nu echt beginnen. De meisjes deden hun oefeningen op de onderdelen Sprong, Brug (Rek), Balk en Vloer. De jongens hoefden niet over de balk te balanceren, maar deden een oefening in de Ringen.
Strakke gezichtjes, hier en daar het puntje van de tong uit de mond, maar wat deden ze het goed! De zenuwen werden overwonnen, de wiebeltjes hier en daar werden met de mooiste glimlach onbelangrijk gemaakt en kinderen stegen boven zich zelf. “We doen ons best” was het motto en “we komen beter dan best uit de bus” was het resultaat!
En toen was het tijd voor de prijsuitreiking. Alle kinderen waren winnaars, dus iedereen kreeg een medaille! Brons voor de kinderen die de oefeningen heel goed hadden gedaan, zilver voor degene die vrijwel zonder wiebeltjes en hulp de oefeningen had uitgevoerd en goud voor de jongens en meisjes die soepel en met gestrekte benen en tenen (bijna) perfecte oefeningen lieten zien. Wat een middag, wat een inzet en bovenal wat een plezier!
